استفاده از گرین وال در معماری داخلی

دیوار سبز چیست؟

دیوار سبز Green Wall که به آن گرین وال یا دیوار زنده نیز می گویند، از زیباترین گزینه هایی است که در معماری داخلی از آن استفاده می شود. اجرای این دیوارها در بیرون و داخل ساختمان ها امکان پذیر است و جلوه فاخری به ساختمان می دهد. گرین وال همانطور که از نامش بر می آید، پوششی از گیاهان است که روی دیوار نصب می شود. این گیاهان زنده در گلدان ها و به روشی مخصوص روی دیوار تعبیه می شوند و آبیاری ویژه ای نیز می طلبند. در این نوشتار سعی شده است تا بیشترین تمرکز روی نوع آبیاری این مدل دیوارها صورت بگیرد.

مسلما یکی از نکات مهمی که در دیوار سبز باید به آن توجه داشت، آبیاری گل ها و گیاهانی است که در آن کاشته می شود. برای داشتن گیاهان سرسبز و شاداب نیاز است که آبیاری به درستی اجرا شود. همانطور که مشخص است، به این دلیل که تعداد بالایی گلدان در کنار هم و روی این دیوار بلند قرار می گیرند، عملا آبیاری دستی امکان پذیر نمی باشد. خوشبختانه سیستم آبیاری در این نوع دیوارها به گونه ای است که آبیاری به صورت یکنواخت و بدون کمترین نشتی به اطراف انجام می شود.

گرین وال به زبان تصویر

آبیاری دیوار سبز چگونه انجام می شود؟

آبیاری دیوار سبز به کمک سیستم های هیدروپونیک یا قطره ای انجام می شود. این نوع آبیاری از هدر رفتن بی رویه آب به نحو شایسته ای جلوگیری می کند. ضمن این که آبدهی به گل ها و گیاهان به صورت یکنواخت صورت می گیرد. نیروی انسانی برای آبیاری این نوع دیوارها استفاده نمی شود. از همین رو، این نوع دیوارها برای محوطه سازی و مدرن جلوه کردن نمای ساختمان مورد استقبال معماران داخلی قرار گرفته است. همانطور که گفته شد، گرین وال دارای سیستم آبیاری مخصوصی است که از تکنولوژی و بخش های متنوعی ساخته شده است.

بخش های متنوعی که در گرین وال نصب و تعبیه می شوند، عبارت هستند از :

  • پمپاژ برای قوی کردن فشار آب
  • شبکه لوله و اتصالات آن
  • نازل ها
  • قطعات کنترل کننده ای که آبیاری را خودکار تنظیم می کند
  • قطره چکان ها و …

پمپاژ برای قوی کردن فشار آب

فشار آبی که برای آبیاری دیوار سبز به کار می رود، باید در حد استاندارد باشد. این فشار منوط به ارتفاع گرین وال تغییر می کند. اگر دیوار بلندی زیادی داشته باشد، مطمئنا فشار آب لوله ها نمی تواند به خوبی وظیفه آبیاری را به انجام برساند. اینجاست که لزوم استفاده از پمپ افزایش فشار آب حتمی می شود. حتی می توان آبیاری را به صورت گردشی یا سیرکوله نیز انجام داد. به این صورت که آب پس از آبیاری گلدان ها، وقتی مازاد آن از گلدان خارج شد، آن را با کمک پمپ های کفکش دوباره به مخزن بر می گردانیم. این روش، مصرف آب را بسیار کاهش می دهد.

آبیاری مکانیزه گرین وال

لوله و اتصالات آن

شبکه لوله کشی در دیوار سبز با کمک لوله هایی به نام اسپاگتی انجام می شود. این لوله ها در اندازه های شش تا هشت میلیمتری و از جنس پلی اتیلن هستند. این لوله ها دارای اتصالات خاصی بوده که فقط برای این گلدان ها طراحی شده اند و می توانند برای هر گلدان یک انشعاب جداگانه داشته باشند.

نازل و قطره چکان ها

در سیستم آبیاری دیوار سبز انتخاب یک نازل خوب و قطره چکان هایی که به گلدان ها آبرسانی داشته باشند، موضوع مهمی است. در آبیاری گرین وال می توان از انواع مختلف قطره چکان های دبی ثابت یا پی سی استفاده کرد. حتی می توان از قطره چکان هایی استفاده کرد که قابلیت تنظیم دارند. توصیه ما این است که از مدل های تنظیمی آن استفاده شود زیرا اغلب در گلدان های گرین وال انواع متفاوتی از گل ها کاشته می شود که نیاز آنها به آب یکسان نمی باشد.

در این صورت میزان آبرسانی به هر گلدان، متناسب با نیازی که به آب دارد، تنظیم می شود. ناگفته نماند، قطره چکان هایی که به صورت پایه دار طراحی شده اند، به خوبی می توانند این منظور را فراهم کنند. استفاده این قطره چکان ها بسیار راحت ارزیابی شده است. کافی است آن ها را در خاک گلدان فرو کنید و وظیفه آبدهی را به آنها واگذار نمایید.

قطره چکان میخی یا پایه دار
قطره چکان میخی یا پایه دار

قطعات کنترل کننده ای که آبیاری را خودکار تنظیم می کند

از آنجا که خاک درون گلدان های دیوار سبز از نظر حجم و اندازه قابل توجه نیست، باید مراقب بود تا آبدهی به اندازه صورت بگیرد. در غیر این صورت آب زیادی به گلدان ها وارد شده و گل را به تباهی می کشاند. برای رفع این مشکل آبیاری را در بازه های زمانی بسیار کوتاه مانند یک تا پنج دقیقه و به صورت روزانه انجام می دهند. دستگاه های تایمر آبیاری که برای این منظور طراحی شده اند، به خوبی می توانند با دقت قابل ملاحظه ای حجم دریافتی آب را کنترل کنند. تامین نیروی این دستگاه ها به وسیله برق یا باتری بوده و مدل های تک کانال و دو کاناله آن نیز در بازارهای داخلی موجود است.